لوله برق گالوانیزه آبکاری گرم

 چرا در لوله گالوانیزه گرم از فلز روی به عنوان روکش استفاده می شود؟

به طور کلی لوله فولادی گالوانیزه، لوله ای از جنس فولاد کربنی است. این لوله ها با توجه به نوع فرآیند آبکاری به دو لوله فولادی گالوانیزه گرم و لوله گالوانیزه سرد تقسیم بندی می شوند. در فرایند گالوانیزاسیون، پوششی از فلز روی بر روی لوله فولادی قرار می گیرد و به این ترتیب مقاومت لوله در برابر رطوبت خوردگی افزایش پیدا خواهد کرد.

از آنجایی که فلز روی نسبت به فولاد به کار رفته در لوله های گالوانیزه فعال تر است، باعث می شود تا لوله فولادی دیرتر در اثر رطوبت آسیب ببیند و به این ترتیب طول عمر لوله های گالوانیزه افزایش پیدا خواهد کرد.

معرفی لوله گالوانیزه گرم

برای تولید لوله فولادی گالوانیزه به روش آبکاری گرم، لوله های فولادی را پس از تمیزکاری در حمامی از فلز مذاب روی که در دمای ۵۰۰ درجه سانتیگراد قرار می دهند. تا به این ترتیب فلز روی در این دمای بر روی سطح لوله ها قرار گیرد. عمل گالوانیزاسیون گرم، یکی از موثرترین راهها برای جلوگیری از زنگ زدگی لوله های فولادی به شمار می رود.

برای اولین بار کشور فرانسه در سال ۱۸۳۶ از لوله گالوانیزه در صنایع خود استفاده کرد و به تدریج و با گسترش صنایع از این لوله ها به عنوان سازه انواع گلخانه استفاده کرد. به طور کلی به لوله های گالوانیزه ای که در سازه های گلخانه ای مورد استفاده قرار می گیرند،

لوله گالوانیزه گلخانه ای نیز گفته می شود. عمق نفوذ فلز روی در لوله های فولادی که از طریق فرآیند آبکاری گرم، گالوانیزه می شوند، از ۳۵ میکرون شروع و تا ۶۵ میکردن ادامه پیدا می کند.

این در حالی است که در لوله های گالوانیزه براق یا سرد این عمق نهایتا ۱۵ میکرون خواهد رسید. بنابراین می توان گفت طول عمر لوله های گالوانیزه گرم، از طول عمر لوله های گالوانیزه سرد، بسیار بیشتر است.